Πέτρος Τατούλης: Η διαδοχή του Καραμανλή έχει ήδη αρχίσει

O κ. Τατούλης στην πρώτη του συνέντευξη μετά τη διαγραφή του από τη ΝΔ ερωτάται για όλα και απαντά σε όλα. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν,χωρίς αμφιβολία, οι απαντήσεις του για τον κ. Καραμανλή. Ως πρωθυπουργός, είχε πλήρη εικόνα για όλα τα θέματα (υποθέσεις Μονής Βατοπεδίου,Χρήστου Ζαχόπουλου κτλ.), υποστηρίζει ο διαγραφείς βουλευτής και φροντίζει να υπενθυμίσει ότι ο ίδιος για κάποια από τα θέματα αυτά είχε ενημερώσει και προσωπικά τον κ. Καραμανλή με επιστολές. Οι εξελίξεις, άλλωστε, της τελευταίας εβδομάδας κατέστησαν βέβαιη την εκδοχή της συνενοχής, επιμένει ο συνομιλητής μας.

«Σε λίγο αυτά που είπα εγώ και σοκάρουν δήθεν ορισμένους “πιστούς” του Καραμανλή θα
είναι λίγα μπροστά σε όσα θα συνομολογούν εκείνοι εναντίον του» διαβλέπει ο Π. Τατούλης,προσθέτοντας ότι η διαδοχή ήδη ξεκίνησε. Η εικόνα, συμπληρώνει, είναι γνωστή: οι καιροσκόποι πυροβολούν το άτι που κουράστηκε και πλασάρονται πλάι στα νέα φαβορί… Αν και δεν κρύβει την απογοήτευσή του για το ότι οι πολιτικοί μετατρέπονται σε βουβά πρόσωπα, υπογραμμίζει, από την άλλη, την ελπίδα του για τη δραστηριοποίηση των πολιτών, αφού «ο ραγιαδισμός, ευτυχώς, τελειώνει».

Ο συνομιλητής μας, στη συνέντευξη που ακολουθεί,μιλά ακόμη για τον Θ. Ρουσόπουλο και το Βατοπέδι, τον Γ. Αλογοσκούφη και τον Τ. Αθανασόπουλο αλλά και για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου.

Στο σημείωμα... που αναρτήσατε στο blog σας,κ. Τατούλη, την ημέρα της διαγραφής σας, η
καταληκτική φράση ήταν «οι επικοινωνισμοί τελείωσαν, αρχίζει η πραγματική πολιτική». Τι εννοείτε; Ποιες οι επόμενες κινήσεις σας;

Θα σας μιλήσω με παραδείγματα. Η δραματοποίηση είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής του τόπου αλλά και του δημόσιου διαλόγου. Έτσι, ξαφνικά, επειδή ένας βουλευτής διατυπώνει ελεύθερα την άποψή του, κινδυνεύει η κυβέρνηση ή «η χώρα (κρέμεται) από μια κλωστή» επειδή «απειλείται στη Βουλή η κυβέρνηση». Μιλάει βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπονομεύει τον αρχηγό του. Σε λίγο θα είμαστε χώρα μουγκών πολιτικών.

Άλλο παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση Βατοπεδίου. Μέσα σε έναν κυκεώνα μικροκομμα-
τικών σκοπιμοτήτων, συνταγματικών και άλλων διαδικασιών και περιορισμών επικοινωνιακής εκμετάλλευσης των «εντυπώσεων», χρονοδιαγραμμάτων και πολιτικοδικαστικής γραφειοκρατίας κινηθήκαμε σε ό,τι αφορά το σκάνδαλο του Βατοπεδίου.

Πραγματική πολιτική θα ήταν να κάτσουμε να ξεκαθαρίσουμε τον «τύπο» από την «ουσία» της υπόθεσης, στοχεύοντας στη δεύτερη και υπερβαίνοντας τον πρώτο. Έχοντας κατά νου πως το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί είναι πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως ποινικό και, πάντως, έτσι το εκλαμβάνει η κοινωνία, που εμβρόντητη παρακολουθεί κόμματα και πολιτικά πρόσωπα να αρκούνται και να «εξαντλούνται» στη διαδικασία, και όχι στο περιεχόμενο...

Η κυβέρνηση αποφάσισε να αποχωρήσει από τη συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση
προανακριτικής. Ήταν μία λάθος πολιτική κίνηση, την οποία βέβαια δεν μπορούμε να κρίνουμε ανεξάρτητα. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτείας που έχουμε οικοδομήσει. Μιας αντιδημοκρατικής πολιτείας, που δεν αγαπά τους θεσμούς και τις αξίες. Δεν είναι ζήτημα ηθικής τάξης πλέον. Είναι ένα ακόμη ζήτημα πολιτικής που θυσιάστηκε σε επικοινωνισμούς.

Τις τελευταίες μέρες παίζεται ένα θέατρο του παραλόγου με πρωταγωνιστή έναν «κακό» μάνατζερ, τον κ. Αθανασόπουλο της ΔΕΗ, και τους «καλούς» κυβερνητικούς βουλευτές ή ακόμη και υπουργούς, που ζητάνε την παραίτησή του.

Έχουμε ακόμη και τον «κακό» υπουργό κ. Αλογοσκούφη, που ευθύνεται για όλα τα στραβά της οικονομίας. Σαν να μην υπάρχει πρωθυπουργός και ενιαία κυβερνητική πολιτική. Με μόνο στήριγμα τους πολίτες ακολουθείτε μοναχική πορεία ή υπάρχουν κι
άλλοι πρόθυμοι, σαν έτοιμοι από καιρό, και δη βουλευτές, να συμπαραταχθούν σε ένα νέο
πολιτικό εγχείρημα;

Η πορεία μου δεν είναι καθόλου μοναχική,κ. Παπαδημητρίου. Μην το πιστεύετε καθόλου αυτό. Ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας συμμερίζεται τις αγωνίες μου και τον προβληματισμό μου για το μέλλον. Εκείνο όμως το οποίο με γεμίζει αισιοδοξία είναι ότι βλέπω πλέον ανθρώπους χωρίς τις δεσμεύσεις και τα βαρίδια του παρελθόντος, χωρίς τις εξαρτήσεις των πελατειακών σχέσεων που λειτουργούσαν καταλυτικά για τα κόμματα. Τώρα οι πολίτες επιθυμούν κυρίως να οικοδομήσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας με τους πολιτικούς προκειμένου να πάει η χώρα, επιτέλους, μπροστά...

Διαβάστε όλη την συνέντευξη στον Νίκο Παπαδημητρίου στην citypress εδώ>>