Είδατε εσείς Κραχ;

Ακούμε πολλά για το τέλος της χρηματιστηριακής κρίσης, ότι η αγορά έχει δει τον πάτο, ότι αφήσαμε πίσω μας τα χειρότερα. Γιατί να τους πιστέψουμε;

Τα ανοδικά ράλι είναι καλοδεχούμενα, πόσο μάλλον όταν η αγορά προέρχεται από μία μεγάλη περίοδο καχεξίας. Είναι το οξυγόνο στον απελπισμένο τραυματία που βρίσκεται αιμόφυρτος στην άσφαλτο. Αλλά, η άνοδος, η όποια άνοδος αυτών των ημερών, δεν πρέπει να μας κάνει να αρχίσουμε να πετάμε τη σκούφια μας. Δεν είναι ώρα για πάρτι, αλλά για βαθειά περισυλλογή.

Οι μετοχές αποτελούν, κατά την άποψη του γράφοντος, την καλύτερη δυνατή επενδυτική επιλογή και μπορούν να αποδώσουν σημαντικά κέρδη σε βάθος κάποιων ετών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ώρα της εξαργύρωσης έχει φτάσει.

Δυστυχώς, ακόμη δεν... έχουμε δει την κρίση. Την υποψιαζόμαστε, τη μυρίζουμε, αλλά δεν την έχουμε δει. Το κραχ συνοδεύεται, συνήθως, από υψηλά επιτόκια και υψηλή ανεργία. Βλέπετε εσείς να υπάρχει κάποιο από τα δύο αυτά χαρακτηριστικά; Κι όσο κι αν επιμένουν κάποιοι, όπως επέμεναν και στην περίπτωση των νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων, ότι οι συνθήκες μεταβάλλονται και ότι θα πρέπει οι κανόνες της Οικονομίας και των αγορών να γραφτούν από την αρχή, η αλήθεια απέχει πολύ από τους ευσεβείς τους πόθους. Οι κανόνες της αγοράς παραμένουν ίδιοι και αναλλοίωτοι από καταβολής κόσμου και το μόνο που μεταλλάσσεται στο πέρασμα του χρόνου είναι τα κόλπα των ταχυδακτυλουργών, όταν οι άνθρωποι έχουν μάθει τα προηγούμενα.

Λέμε ναι στις μετοχές, ναι στη μετοχική ιδέα, ναι στην άνοδο. Ταυτόχρονα, όμως, λέμε και όχι στην ανοησία. Διαβάσαμε προ ημερών τις φοβερές και τρομερές προβλέψεις των ξένων οίκων για το πετρέλαιο. Αναθεωρούν, λέει, προς τα κάτω τις προβλέψεις τους για τον μαύρο χρυσό και τώρα μας λένε ότι η τιμή στόχος είναι τα 50 δολάρια, αντί των 90 και 140 που προβλέπανε σε προηγούμενες εκθέσεις τους. Μα, τώρα η τιμή είναι ήδη στα 50 δολάρια και ως εκ τούτου η έκθεσή τους δεν έχει την παραμικρή αξία. Αντίστοιχα, άλλοι οίκοι μας λένε για την άνοδο των μετοχών και για το πώς πρέπει να κινηθούμε μέσα στην κρίση για να κερδίσουμε και να μη χάσουμε και τα λοιπά και τα λοιπά. Κατά τον ίδιο τρόπο θα αποδειχτούν κι αυτές οι τοποθετήσεις το ίδιο άχρηστες, όσο και οι σημερινές εκθέσεις για τις τιμές του πετρελαίου. Πολύ απλά, διότι η δουλειά των Οίκων είναι να μας σπρώχνουν σε πράξεις για να εισπράττουν τις προμήθειές τους. Όλα τα υπόλοιπα γίνονται για να γίνονται ή στην καλύτερη των περιπτώσεων για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους. Μοιάζει σαν ο κρουπιέρης να αρχίζει διάλεξη στους παίκτες για το πόσες πιθανότητες έχει η μπίλια να σταματήσει στο zero.

Οι επενδυτές θα πρέπει να ακούνε μόνο την καθαρή φωνή της συνείδησή τους. Και πάνω απ’ όλα να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχουν σήμερα τα δανεικά που κυκλοφορούσαν στην αγορά πριν από καιρό και οδηγούσαν τις αξίες στα ύψη. Λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι με πολλαπλασιαστή 10 και 30 που είχαμε συνηθίσει. Στις νέες αυτές συνθήκες θα πρέπει να προσαρμοστούμε. Με άλλα λόγια, επενδύουμε στις επενδυτικές ευκαιρίες, αλλά δεν περιμένουμε να μας κάνουν πλούσιους. Προσοχή και επαγρύπνηση. Διότι μας λένε ότι τα χειρότερα τα έχουμε δει, αλλά προς το παρόν δεν έχουμε δει κάτι άλλο πέρα από τον φόβο για τα χειρότερα...

Θανάσης Μαυρίδης από το capital