Οι «δηλώσεις της νεραντζιάς» δεν αρέσουν πια στον Κώστα

Τη νεραντζιά την αγαπάς για δύο πράγματα. Γιατί φτιάχνεις καταπληκτικό γλυκό του κουταλιού, το νεραντζάκι αν έχετε ακουστά, και για τον ανθό της. Που παίρνει και ανοίγει εκεί κατά τα μέσα Απρίλη και τρελαίνει μύτες και καρδιές.

Η νεραντζιά, εσπεριδοειδές που δεν τρώγεται, είναι φυτό αειθαλές, φύεται σχεδόν παντού, και στην Αθήνα πολύ περισσότερο, αν δεν την έβαζαν στο μάτι μερικοί σύμβουλοι του δημάρχου.

Οι σύμβουλοι αυτοί, επιβεβαιώνοντας ακριβώς ότι το πιο άχρηστο πράγμα σ΄ αυτή τη χώρα είναι οι σύμβουλοι, έπιασαν να την ξεριζώνουν από τα πεζοδρόμια για να φυτέψουν στη θέση της κάτι άχρηστα πράσινα δένδρα αγνώστου ταυτότητας και προέλευσης, που ούτε μυρίζουν ούτε γλυκό φτιάχνουν.

Στην Ηρώδου Αττικού δεν τόλμησαν να το κάνουν. Θες γιατί ο Πρόεδρος είναι από χωριό (γεια σου, πατρίδα) και δεν μασάει από τέτοια «μεγαλεπήβολα» σχέδια, θες γιατί ξεσηκώθηκαν, και μπράβο τους, κάτι παλιοί Αθηναίοι, οι νεραντζιές του δρόμου παραμένουν ανέπαφες. Κι έτσι έχει την ευκαιρία ο κάθε υπουργός του Καραμανλή, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, να στέκεται στον ίσκιο τους και να κάνει δηλώσεις- τις περίφημες «δηλώσεις της νεραντζιάς»!

Στοιχείο ελαφρότητας
Οι δηλώσεις της νεραντζιάς, τώρα, έχουν... από τη φύση τους ένα στοιχείο ελαφρότητας. Συναγωνίζονται σε χάρη και λεπτότητα το άρωμα του ανθού της. Και έχουν αυτή την αδιόρατη πίκρα που κάνει το νεραντζάκι ασυναγώνιστο και προφανώς καλύτερο σε σχέση με τα υπόλοιπα γλυκά του κουταλιού που σε λιγώνουν. Τα οποία ως εκ τούτου και αποφεύγεις, έχεις δεν έχεις ζάχαρο. Του Καραμανλή δεν του αρέσουν τα γλυκά. Μικρός τα έτρωγε, τώρα όχι, για λόγους ευνόητους. Ούτε και το νεραντζάκι.

Κατήφορος
Τελευταία δεν του αρέσουν ούτε και οι δηλώσεις της νεραντζιάς. Κάποτε τους έβαζε να λένε αντ΄ αυτού ό,τι εκείνος ήθελε να βγει προς τα έξω. Τώρα έγινε τόσο σκόρπιο το πράγμα, που βγαίνει ο καθένας και λέει ό,τι θέλει. Μέχρι ευθύνες του ρίχνουν για τον κατήφορο που έχει πάρει το μαγαζί. Όπως ο Μεϊμαράκης πρόσφατα, με τις δικές του δηλώσεις της νεραντζιάς. Που έκανε λόγο για πολιτικές ευθύνες στο σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, οι οποίες έχουν καταγραφεί από τις δημοσκοπήσεις- άρα και του Καραμανλή που βυθίζεται στις δημοσκοπήσεις. Τι λες μεγάλε, σοβαρά;

Τρία ερωτήματα, καμία απάντηση
Ένα ερώτημα είναι γιατί έπρεπε να αναζητήσει τον ίσκιο της νεραντζιάς για να τις κάνει. Ένα δεύτερο είναι γιατί δεν τα είπε του ίδιου του Καραμανλή όσο ήταν μαζί του μέσα στο γραφείο. Κι ένα τρίτο είναι, αφού υπάρχουν οι πολιτικές ευθύνες, τόσο καιρό γιατί στύλωναν τα πόδια στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής; Τρία ερωτήματα, καμία απάντηση. Γιατί κι ο Βαγγέλης τι να σου κάνει ο άνθρωπος; Βλέπει ότι το μαγαζί καταρρέει, ότι δεν σώζεται με τίποτε, όχι ο Καραμανλής να το μανατζάρει, αλλά ο Μουρίνιο ο ίδιος να κάτσει στον πάγκο δεν υπάρχει σωτηρία ούτε με σφαίρες. Η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη και ό,τι γράφει δεν ξεγράφει- το «κάρμα» στο οποίο πιστεύει μια φίλη μου. Αντί λοιπόν να κάθεται να το παρακολουθεί, την κάνει κι αυτός με ελαφρά πηδηματάκια. Σου λέει, ο Τιτανικός το έχει «συναντήσει» το παγόβουνο, η Κέιτ Γουίνσλετ αγκαλιά με τον Ντι Κάπριο ψάχνουν βάρκα για να την κάνουν, η Σελίν Ντιόν τραγουδάει παραπονεμένα λόγια, κι εγώ τι θα κάνω, θα κάθομαι εδώ να μαζεύω τα ριμπάουντ;

Πρέπει να φύγει
Κάτι λένε επ΄ αυτού, για το ποιος φεύγει πρώτος από το καράβι που βουλιάζει, αλλά δεν θα το πω, γιατί ο Βαγγέλης είναι πρόσωπο σοβαρό, και εδώ που τα λέμε και τα συζητάμε μεταξύ μας, δεν έχει χρεωθεί και με τίποτε φοβερές «ταρζανιές». Τα παλιά τα χρόνια ήταν λίγο «αψίκορο» το παλικάρι, αλλά παιδί ήταν, τι να κάνει; Μεγάλωσε κι αυτός, ωρίμασε, τώρα «έχει συνείδηση της παράταξης», που αποχαιρετάει την Αλεξάνδρεια που φεύγει, και τραβάει τις αγωνίες του σαν σύγχρονος, κεντροδεξιός Καβάφης. Εμείς πάλι μαύρα δεν θα τα βάψουμε, στενοχώρια μεγάλη δεν θα τραβήξουμε. Όχι. Η πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση που έχει περάσει μεταπολεμικά από τη χώρα, με εξαίρεση εκείνες της χούντας, πρέπει να φύγει. Το συντομότερο δυνατό.


ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Ανασχηματισμός μετά τις ευρωεκλογές

Μαθαίνω ότι ο Καραμανλής είναι δύσθυμος. Πολύ. Το τελευταίο διάστημα αποφεύγει και την παρέα της Ραφήνας. Κι οι επισκέψεις στην «Αμμουδιά» έχουν περιοριστεί σημαντικά - μέρες έχουν να τον δουν. Όλα του πάνε χάλια, εκεί που όλα του πήγαιναν μια χαρά. Ο νόμος του Μέρφι τού έχει κάνει τη ζωή δύσκολη και τη διάθεση ακόμη χειρότερη. Τώρα, λένε, σκέφτεται να μην κάνει ανασχηματισμό ούτε τον Ιανουάριο- ότι θα καεί το χαρτί που θεωρεί καλό και μετά δεν θα έχει τι άλλο να κάνει. Και ως εκ τούτου, μήπως θα έπρεπε να το κρατήσει το χαρτί μέχρι τον Ιούνιο, να γίνουν οι ευρωεκλογές και μετά να τον κάνει τον ανασχηματισμό για να αλλάξει σελίδα. Ωραία. Από μας, προσωπικά, έχει το ελεύθερο. Γιατί κάπως πρέπει να βγάλουμε το ψωμί μας. Διότι δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα τα καταφέρουμε χωρίς τον σωσία του...

Ζήκου στο υπουργείο Οικονομίας ή τον άλλο, τον καλύτερο... Φώλια της ακρίβειας, στο Ανάπτυξης! Κι ο κόσμος που υποφέρει, δεν πρέπει κι αυτός να νιώσει μερικές στιγμές χαράς;
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ από ta-nea