Είναι πεντακάθαρο για όποιον δεν φοράει πράσινα γυαλιά, δεν περιλαμβάνεται σε αυτούς τους ελάχιστους που δεν αγγίζονται και δεν είναι εγγεγραμμένος στο payroll του ΔΝΤ(δεν θα μείνει κρυφό για πάντα), ότι αυτό είναι το τέλος της Ελληνικής οικονομίας και η αρχή της απόλυτης εξαθλίωσης του λαού.
Είναι απόλυτα βέβαιο με βάση την αποτυχία του προηγούμενου μνημονίου, ότι το εισπρακτικό κοκτέιλ θα αποτύχει γιατί απλούστατα ο λαός δεν έχει να πληρώσει κι επομένως δεν θα πληρώσει.
Τι θα κάνουν άραγε αυτοί που είναι ήδη άνεργοι και... ήδη δεν μπορούν να λύσουν τα βασικά βιοποριστικά τους προβλήματα όταν θα τους ζητήσουν να πληρώσουν είτε με βάση τα νέα τεκμήρια, είτε με την έμμεση φορολογία, είτε μέσω του φόρου ακίνητης περιουσίας;
Είναι φανερό πλέον οτι έχουμε αφήσει τη ζωή μας στα χέρια ανθρώπων που είναι ή τρελοί ή πανικόβλητοι και επικίνδυνοι ή απλά δεν είναι άνθρωποι.
Ο Παπακωνσταντίνου τελείωσε την παρουσίασή του κάνοντας τον μεγάλο εκβιασμό, βάζοντας ουσιαστικά το πιστόλι πάνω στο τραπέζι και στρέφοντας το εναντίον του λαού και των κομμάτων που έχουν δηλώσει την αντίθεσή τους.
Η ψήφιση του σχεδίου είπε αλλά και των ρυθμιστικών νόμων που θα ακολουθήσουν και θα είναι πολλοί(υπάρχει βέβαια ο βασικός) είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εκταμίευση της 5ης δόσης!
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει με τα επόμενα δάνεια που θα "χρειαστεί" να πάρουμε αφού σύμφωνα με όλες τις μελέτες και εκτιμήσεις δεν φαίνεται πουθενά η μέρα που θα βγούμε στις αγορές. Για την ακρίβεια δεν θα βγούμε ποτέ αφού το χρέος πλέον έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της κρίσης μετά το 2015 (και αν δεχτούμε ότι όλα αυτά τα μέτρα θα πετύχουν 100%) θα είναι στο 170%-190% του ΑΕΠ!
Είναι ώρα λοιπόν για το μεγάλο ΟΧΙ. Ένα μεγάλο ΌΧΙ που θα είναι συγχρόνως και ένα μεγάλο ΝΑΙ στη ζωή μας και στη ζωή των παιδιών μας.
Ζήτησε στη Βουλή ο Πρωθυπουργός να του πουν ξεκάθαρα αν θέλουν να διεκδικήσει αυτά τα χρήματα που θα μας σώσουν (για μερικούς μήνες και μετά όλα θα είναι ακόμη πιο μαύρα αφού το χρέος όλο και φουσκώνει ακόμη κι αν περάσουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα).
Ας του το πούμε εμείς.
Ξεκάθαρα ΟΧΙ! ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ!
Και τότε θα δούμε τι θα κάνουν όλοι οι ντόπιοι και διεθνείς εκβιαστές.
Πως θα έχουν τη σιγουριά ότι θα πληρωθούν οι τόκοι και τα ομόλογά τους;
Τι θα κάνουν οι σωτήρες μας αν ξαφνικά τα σπρεντ της Ισπανίας και άλλων χωρών, κτυπήσουν κόκκινο σε μια μέρα μόνον;
Ειναι βεβαιο οτι αυτό το ΟΧΙ θα προκαλέσει αμέσως τρομερή κρίση σε όλη την Ευρωζώνη και κυρίως στις χώρες της κρίσης και βασικά την Ισπανία με την κρίσιμου μεγέθους οικονομία της. Η παρέμβαση Ομπάμα μάλιστα δείχνει ότι φοβάται (και σωστά) οτι η αλυσιδωτή αντίδραση θα έχει αντίκτυπο σε όλη την Παγκόσμια οικονομία! Η κατάρρευση της Lehman "κόστιζε" 45δις δολάρια και είδαμε τι προκάλεσε. Θα αγνοήσουν επομένως το "σκάσιμο" ενός κρατικού χρέους χώρας της Ευρωζώνης με μέγεθος 400δις;
Ας το κάνουν. Εμείς έτσι κι αλλιώς θα το βρούμε μπροστά μας αργότερα. Καλύτερα να είναι τώρα λοιπόν που θα έχουμε ακόμα δική μας την περιουσία μας για να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε.
Το δίλημμα είναι δικό τους και όχι δικό μας.
Είναι παραπάνω από σίγουρο λοιπόν ότι αν κάνουμε αυτό που πρέπει, τότε οι "εταίροι" θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν την αλήθεια που είναι αυτή:
Η κρίση αυτή είναι κρίση χρεωκοπίας του τραπεζικού συστήματος που μεταβιβάζει το λογαριασμό στα κράτη και τους λαούς και όχι μια ξεκομμένη κρίση χρέους μιας "χώρας μπαταξήδων".
ΟΧΙ λοιπόν και πάλι ΟΧΙ.
ΟΧΙ στα σχέδια εξόντωσης του λαού και της οικονομίας, ΟΧΙ στη διάλυση της χώρας και της περιουσίας της. (Έτσι κι αλλιώς δεν οδηγεί σε λύση σε καμιά περίπτωση).
ΟΧΙ στη σωτηρία των διεθνών τραπεζών στην πλάτη τη δική μας.
Ας πληρώσουν οι ίδιοι την κρίση τους. Ας λύσουν το πρόβλημά τους μακριά από τις δικές μας ζωές. Έχουν τον τρόπο(αν φυσικά ξεπεράσουν τον εαυτό τους).
Όλοι στους δρόμους λοιπόν, όλοι στις πλατείες.
Αυτή η ζωή είναι δική μας και μπορούμε τώρα να την πάρουμε πίσω στα χέρια μας.
Όλοι οι εργαζόμενοι ας μπουν στο χορό. Ας μπουν στα σωματεία τους, ας πετάξουν έξω τις γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με έκτακτες συνελεύσεις, κι όπου αυτό δεν είναι δυνατό ας δημιουργήσουν νέα πιο ευέλικτα εργαλεία συσπείρωσης και αγώνα. Ξέρουν πως να το κανουν.
Είναι απόλυτη ανάγκη να απαντήσουμε τώρα ενωτικά και δυναμικά αναλαμβάνοντας το κόστος που μας αναλογεί.
Η ώρα είναι ακριβώς.
γράφει ο Γιώργος Σαρρής
0 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:
Δημοσίευση σχολίου