Καλώς ήρθατε

Ξυπνάτε έρχονται μέρες οργής…


Φανταστείτε λίγο τη σκηνή που θα σας περιγράψουμε: Ο πατέρας είναι άνεργος εδώ και καιρό. Δεν υπάρχει ούτε ένα ευρώ στο σπίτι και τα περιθώρια πίστωσης από γνωστούς και φίλους έχουν εξαντληθεί. Ο άνθρωπος σηκώνεται το πρωί και κρυώνει, αφού δεν έχει χρήματα για τη θέρμανση. Βλέπει το παιδί του να κοιμάται και σκέφτεται τι έχει να του προσφέρει. Αυτός ο άνθρωπος, βγαίνοντας έξω από το σπίτι του, εκείνο το πρωινό, που μπορεί να φτάσει;

Η κοινωνική κρίση δεν είναι προ των πυλών, όπως θα θέλαμε πολλοί από εμάς να πιστεύουμε. Έχουμε περάσει ήδη τη διαχωριστική γραμμή και οδεύουμε ολοταχώς προς καταστάσεις πρωτόγνωρες για τη σύγχρονη κοινωνία μας.

Τον περασμένο... Δεκέμβριο λίγοι κουκουλοφόροι έφτασαν για να κάνουν άνω – κάτω τη χώρα. Πρόκειται για κακομαθημένα παλιόπαιδα που έχουν μάθει να λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο ατιμωρησίας. Η ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει το αυτόνομο κρατίδιο των Εξαρχείων επέτρεψε στους νοσταλγούς της «επανάστασης» να φαντασιώνονται ότι με μερικές βόμβες μολότοφ μπορούν να φέρουν την αναρχία από άκρη σε άκρη της χώρας...

Αυτό που έρχεται, όμως, δεν έχει σχέση με τα όσα συνέβησαν μέχρι σήμερα. Δεν μιλάμε, πλέον, για μια χούφτα νέους ανθρώπους που αναζητούν την επίλυση των υπαρξιακών τους προβλημάτων μέσα από ακραίες μορφές έκφρασης. Αλλά για μία κοινωνία που θα πνίγεται από τα προβλήματα, την αβεβαιότητα και την απελπισία.

Ποιος ασχολείται σήμερα με το θέμα; Με το πώς θα επιβιώσουν οι άνθρωποι; Όχι, φυσικά, με επιδοτήσεις τύπου ΤΕΜΠΜΕ, αλλά με ουσιαστικά μέτρα. Ο κόσμος θέλει δουλειά και οι δουλειές θέλουν επενδύσεις. Τι κάνουν προς αυτή την κατεύθυνση; Δεν κουνάνε ούτε το μικρό τους δακτυλάκι. Έχουν αγκιστρωθεί στις καρέκλες τις εξουσίας και ασχολούνται μόνο με τις δημοσκοπήσεις και με την ημερομηνία διεξαγωγής των εθνικών εκλογών. Μας... συγκλονίζουν με την πολιτική τους ανυπαρξία τους, μας εξοργίζουν με την παρουσία τους.

Τι θα πουν αυτοί οι κύριοι αύριο στον πατέρα που δεν θα μπορεί να ταΐσει το παιδί του; Ότι φταίγανε οι... προηγούμενοι για τα ελλείμματα και ότι θα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε που καλούνται να αντιμετωπίσουν αυτή τη δύσκολη κατάσταση; Ή θα στείλουν τα ΜΑΤ να αντιμετωπίσουν τους πεινασμένους;

Η λύση είναι μπροστά στα μάτια τους, αλλά αρνούνται να τη δουν. Όταν ένα χωριό απειλείται από την φωτιά δεν πλακώνονται οι κάτοικοι μεταξύ τους για το αν θα πρέπει να βάλουν σιντριβάνι στην πλατεία του χωριού ή όχι, αλλά τρέχουν για να σβήσουν τη φωτιά. Εθνική συνεννόηση χρειάζεται και ένα μίνιμουμ κοινό πρόγραμμα για να υλοποιηθεί.
Θανάσης Μαυρίδης

6 μας είπαν την γνώμη τους, εσύ;:

Unknown είπε...

Υπαρχει μια πολυ απλη λυση,ο πατερας ανεργος επειδη γνωριζει την οικονομικη κριση,δουλευει οπου βρει αρκει να μην λειψει τιποτα στην οικογενεια του.Υπαρχει η λαχαναγορα,οικοδομη,να μοιραζει φυλλαδια,να κανει τον ντιλιβερι,να παει να δουλεψει στα χωραφια και αρκετες αλλες δουλειες.Οχι να καθεται και να το παιζει επαναστατης της κακιας ωρας και να δινει κακο παραδειγμα στα παιδια του.

Μαρία Σεφέρου είπε...

Πολύ σωστά τα λέτε κύριε Μαυρίδη. Μόνο που το ζητούμενο, δηλαδή η εθνική συνεννόηση, δεν είναι, δεν ήταν ποτέ, μέσα στην ατζέντα των Ελλήνων, τόσο των πολιτικών όσο και του κατακερματισμένου σε αντιμαχόμενες ομάδες λαού...

Εδώ που καταντήσαμε, φτάσαμε ακριβώς λόγω έλλειψης συνεννόησης. Η ασυνεννοησία και η διχόνοια είναι το σαράκι που τρώει το έθνος μας... Και το σαράκι αυτό τρέφεται από τον υπέρμετρο εγωισμό του Έλληνα.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξη, παρόλο που το προσπαθώ...

Πολιτιστική Πράξη είπε...

Συμφωνούμε απολύτως!

politistiki@gmail.com

AUTOCARNET BLOGGER είπε...

Μόνο που η λαχαναγορά και το μοίρασμα φυλλαδίων δεν αρκούν για να ζήσει κανείς μια οικογένεια με την σημερινή ακρίβεια των προϊόντων πρώτης ανάγκης. μάλιστα θα έλεγα ότι δεν φτάνουν ούτε για το ενοίκιο!!!
Για την δε οικοδομή δεν το συζητώ: ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΕΡΓΙΑΣ...

paideia-gr είπε...

Κακά τα ψέματα μερικές φορές η επανάσταση είναι επιτακτική. Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου είναι βέβαια όπως τα περιγράφει το άρθρο του apnea, αφού δε στηριζόταν στη λαϊκή μάζα. Ούτε είναι σωστό να επανέλθουμε σε μια κατάσταση όπου θα δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα για να ζήσουμε και κάποιοι να μαζεύουν τα εκατομμύρια. Πολύ φοβάμαι ότι η βία θα είναι αναπόφευκτη αν τα πράγματα συνεχιστούν έτσι για μερικά χρόνια ακόμη.

Unknown είπε...

ισως διαθέτω χαμηλό IQ,Λυπάμαι οταν αναφερόμεθα στη συναίνεση τι θέλουμε να πούμε?
Πισω από το παραβάν και στο ψηφοδελτιο μήπως αναγραφεται αδελφια βρείτε τα!
Σαν να λέμε δηλ.Μίχαλε -Μυλωνά σου δίνουμε επιδοτήσεις και φύγε για ξένη μέρη!!!!
Σκοτώνονται ναυτεργάτες και θα συναινέσουμε πως φταίνε οι ιδιοι?
Αυτή η κουβέντα ειναι μια καλοστημένη παγίδα παραπληροφόρησης και λαικισμού/

Related Posts with Thumbnails